பாதையின் மீதொரு பாவை

பாதையின்
மீதொரு பாவை நடந்தாள்.
பார்வையிலே ஒரு சேதி
எறிந்தாள்.
பாதையின் மீதொரு பாவை
நடந்தாள்....

காதினில் அவள் கைவளை
கேளேன்.
கண்களில் அவள் மைவிழி
காணேன்.
கோதை எறிந்ததோர் சேதி
புகுந்து
கொண்டஎன் நெஞ்சில்
வேறொன்றும் ஓரேன்.
பாதையின் மீதொரு பாவை
நடந்தாள்...

காலையில் அவள் போகையிற்
கண்டேன்
காரணம் இன்றி அலைந்து
திரிந்தேன்.
மாலையில் அவள்
மீள்கையில் நின்றேன்.
மாதரசீ என்று
கூவவிழைந்தேன்.
பாதையின் மீதொரு பாவை
நடந்தாள்....

கோலம் குனிந்து புனைந்தாள்.
அவளுடைய
கோலம் கண்டுள்ளம்
குமைந்தேன்
கோலம் குனிந்து புனைந்தாள்....
காலம்:விடிபொழுது;
முன்றில்,இடம்;கறுத்த
ஆலம் விழியிரண்டும்
அங்கிங்கெடாதபடி
கோலம் குனிந்து புனைந்தாள்...

நீளம் மிகுந்த பின்னல்
கீழ்மண்ணிலத்தழுந்த
வாழ்வின் சுவை நிரம்பி மார்பின்
துணிதளும்ப,
வீழ்கின்ற கோடுகளில் ஓடும் நகம்
மினுங்க,
ஆளும் விழியிரண்டும்
ஆர்க்கும் கொடாதபடி,
கோலம் குனிந்து புனைந்தாள்..


*************************************


ஏனோ எனை அவர் அவ்விதம்
பார்த்தார்?
ஏதோ பொருள் ஒன்றோ
என்னிடம் கேட்டார்?
ஏனோ அவர் எனை அவர் அவ்விதம்
பார்த்தார்..?

நானோ சிறியவள்.
அஞ்சி உலைவேன்.
நாணாதொழிதலும்
ஏலாது நைவேன்.
"தேனே" எனதுடல் என்றோ
நினைவார்?
தேவை எனை எனில், எங்கே
அலைவார்?

ஏனோ எனை அவர் அவ்விதம்
பார்த்தார்...?

மகாகவியின் மாநிலத்துப் பெருவாழ்வுகுறுங்காவியத்தில் இருந்து

(கவிஞனும் தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளையுமான அண்ணன் டி.சேயுக்கு)